Przestępstwo a wykroczenie

Pojęcia „przestępstwo” i „wykroczenie” bardzo często stosowane są zamiennie. Taki błąd może być wynikiem braku znajomości treści kodeksu karnego, który w wyraźny sposób odróżnia od siebie obydwa te terminy. Co zatem znaczy każde z tych pojęć i jaka jest między nimi różnica?

Przestępstwo – według definicji rozumiane jest jako pewny zabroniony czyn, którego wykonanie obciążone jest karą objętą przez ustawę z dnia 6 czerwca 1997 roku kodeksu karnego. Pierwszą zasadniczą cechą przestępstwa, która odróżnia je od wspomnianego wcześniej wykroczenia, jest duża szkodliwość społeczna. Przestępstwo jest również karalne, zawinione, a także bezprawne. Nie zawsze przestępstwo musi być zbrodnią. Może mieć też charakter tak zwanego występku. W przypadku przestępstwa będącego zbrodnią winny zostaje pozbawiony wolności na minimum 3 lata. Jeżeli mowa o występku, zadośćuczynieniem jest wówczas kara grzywny, której wartość jest wyższa niżeli 30 stawek dziennych bądź też kara ograniczenia (albo całkowitego pozbawienia) wolności na okres minimum jednego miesiąca.

Wykroczenie – według treści Ustawy z dnia 20 maja 1971 roku kodeksu wykroczeń jest to czyn zabroniony i społecznie szkodliwy. Osoba, która popełni tak zwane wykroczenie, obciążona zostaje zwykle karą grzywny, która może mieścić się w przedziale od 20 do 5000 zł. Formą kary może być też areszt wynoszący od 5 do 30 dni lub ograniczenie wolności przez okres 1 miesiąca. W zależności od konkretnej sprawy sąd ma też możliwość nałożenia na winnego obowiązku zadośćuczynienia i naprawy wyrządzonej szkody. Nierzadko też winny popełnienia wykroczenia jest zobowiązany do przeproszenia poszkodowanego.

Przestępstwo i wykroczenie różnią się więc między sobą stopniem intensywności kary. Drugą różnicą, według której można rozpoznać, czy dany czyn był przestępstwem, czy wykroczeniem, jest kwestia jego umyślności oraz nieumyślności. Przestępstwo będące zbrodnią zawsze ma charakter umyślny. Natomiast przestępstwo będące występkiem oraz wykroczenie mogą być zarówno umyślne, jak i nieumyślne.